اثرات تزریق داخل بطن مغزی گلوگز و انسولین بر اخذ غذا در جوجه‌

زمینه و هدف: گلوکز و انسولین دو عامل مهم در تنظیم دریافت غذا می‌باشند؛ همچنین وجود گلوکورسپتورهای مرکزی در انسان و بسیاری از گونه‌های حیوانی مشخص شده است و با توجه به شباهتهایی که در تنظیم مرکزی اخذ غذای جوجه و انسان وجود دارد، در این مطالعه وجود گلوکو رسپتورهای مرکزی و نقش تنظیمی گلوکز در رفتارتغذیه‌ای جوجه‌های گوشتی مورد مطالعه قرار گرفت. روش تحقیق: این مطالعه مورد- شاهدی بر روی 128 جوجه خروس گوشتی نژاد Ross 308 انجام شد. ابتدا کانول راهنما به روش استریوتاکسی در بطن جانبی راست مغز جوجه‌ها کاشته شد. در شروع آزمایشها، دوزهای مختلفی از گلوکز و انسولین از طریق داخل بطن مغزی پرندگان تزریق شد؛ سپس در آزمایشهای بعدی، جوجه‌ها انسولین را قبل از گلوکز دریافت کردند و میزان اخذ غذای تجمعی در زمانهای 150،120،90،60،30 و 180 دقیقه پس از تزریق اندازه‌گیری شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS و آنالیز واریانس یک‌طرفه در سطح معنی‌داری 05/0P≤ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد که گلوکز و انسولین اثری بر اخذ غذا در جوجه‌ها ندارند (05/0P≥). نتیجه‌گیری: گلوکورسپتورهای مرکزی نقشی در شروع رفتار تغذیه‌ای در پرندگان ندارند.